گل جالیز
گیاهی انگل گلدار و یک سالە کە روی ریشه گیاهان دیگر انگل بوده و خودش فاقد کلروفیل و ساخت و ساز است. ساقه هایی گوشتی آن؟دارای برگهای فلسی شکل است که ظاهری شبیه ساقه تازه تشکیل شده مارچوبه دارد. دارای گل هایی منفرد و براق که رنگی سفید تا زرد و ارغوانی روشن در طول ساقه است.
علائم بیمارگر شامل تعدادی زیاد ساقه سفید ەتا زرد رنگ بە طول 50تا 15سانت می باشد و به صورت دسته هایی از زمین و یا نزدیک به قاعده میزبان های خود میروید. ریشه های حاصل از بذر های گیاه به ریشه گیاهان میزبان متصل شده و مواد غذایی و آب خود را از آن می گیرد و ارتباط مستقیمی بین آوندهای گیاه میزبان با آوندهای خویشتن برقرار می کند.
این گیاه دارای ریشه های ثانویه بوده که گیاهان میزبان مجاور را نیز مورد حمله قرارمیدهد.
از علائم بیماری کم رشد ماندن گیاهان و زرد و در حالت شدید پژمرده شدن آنها است.
کنترل فیزیکی:
شامل جلوگیری از انتقال بذرها به نواحی عاری از آلودگی
کنترل زراعی:
کشت گیاهان غیرمیزبان در خاک های آلوده، تیمار آفتاب دهی خاک قبل از کاشت گیاهان، حذف گیاهان جالیز قبل از تولید گل وبذر
کنترل شیمایی:
تدخین خاک با متیل بروماید و بکارگیری علف کش ها است.
کنترل بیولوژیکی:
توسط مگس میوه گل جالیز Phytomyza orobanchia کە در داخل تخمدان گل جالیز تخم گذاری میکند و لاروهای آن از کپسول گال تغذیه میکنند، این کار از تشکیل بذر ممانعت میکند.
دومین روش گیاهان تله مانند Carum ajowan و سورگوم و خردل و کتان هستند کە موجب تحریک جوانە زنی بذر گل جالیز میشوند، ولی قبل از گلدهی تمام گیاهان تله ازمبین بردهمیشوند و گل جالیز برای تغذیه دچار کمبود شدهو از بین میروند.
گاهی قارچ فوزاریوم سولانی یا ریزوکتونیا سولانی با ایجاد پوسیدگی در ساقه سبب کنترل آن میشوند.
خوشه پرورhttps://khosheparvar.ir