مقدار این عنصر در خاکهای ریز بافت نسبت به خاکهای با بافت درشت بیشتر است. گوگرد به صورت معدنی و آلی در خاک وجود دارد. فرم آلی این عنصر همراه با اجساد و بقایای جانوری و گیاهی به صورت پروتئین به خاک اضافه می‌شود. فرم معدنی نیز به صورت سولفید و سولفات وجود دارد، سولفید در شرایط بی هوازی همچون مزارع برنج وجود دارد، لذا در اکثر مزارع، به صورت سولفات وجود دارد.
نیاز تیره‌های مختلف گیاهی به S متفاوت است به صورتی که نیاز گیاهان خانواده لگوم بیشتر از تیره غلات است. این عنصر در ساخت پروتئین، فعالیت آنزیم‌ها و سنتز روغن به ویژه در گیاهان روغنی دخالت دارد. همچنین استفاده از آن باعث بهبود وضعیت pH و اسیدی کردن خاکهای قلیایی و بهبود جذب عناصری همچون روی، آهن و منگنز می‌شود.
علائم کمبود: به دلیل غیرمتحرک بودن این عنصر علائم کمبود ابتدا در قسمت‌های جوان گیاه نمایان می‌شود، کمبود گوگرد باعث زرد شدن، کوچک، نازک و پیچیده در می‌آیند. این علائم تقریبا مشابه کمبود نیتروژن است با این تفاوت که کمبود گوگرد ابتدا در بافت‌های جوان ظاهر می‌شود.
کودهای گوگردی:
گوگرد معدنی: این نوع کود به صورت مستقیم بعد از استخراج در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌گیرد، از این نوع کود به دلیل داشتن ناخالصی‌هایی همچون فلزات سنگین باید با احتیاط استفاده شود. فرم معدنی گوگرد قابل حل در خاک نبوده و جذب نمی‌شود لذا در بیشتر کودهای گوگردی همراه یا بعد از مصرف، باید از باکتری‌های اکسید کننده آن مانند تیوباسیلوس‌ها استفاده شود.
گوگرد پالایشگاهی: شامل فرم پودری، گرانوله و .. بوده درصد خلوص بالا( بیشتر از 90 درصد) می‌شود. محتویات این کودها نیز فرم معدنی S است و برای بهره‌وری مناسب باید از باکتری‌های اکسید کننده استفاده کرد.
سولفات آمونیوم: کود شیمیایی دارای دو عنصر نیتروژن و گوگرد بوده و دارای 21 درصد ازت و 23 درصد سولفور است. بهره‌وری مناسب از این کود نیازمند وجود باکتری‌های اکسید کننده بوده، به دلیل کاهش درصد »واد آلی خاکهای کشاورزی و به دنبال آن کاهش میکروارگانیسم‌ها استفاده از این کودها همراه با کودهای آلی( حیوانی و..) و هر 3 سال یک‌بار قبل از کشت محصول صورت می‌گیرد.
بسیار عالییی
مطالب مفید و عالی هستند خیلی خیلی ممنوووون